Patricia: schaap in wolfskleren

¡Hola a todos!

Deze week was een beetje raar: ene Patricia kwam nogal boos op Mexico afgestormd, waardoor het hele land in rep en roer was en alle alarmbellen hier gingen rinkelen. De brutale mond van deze Patricia bleek echter een stuk groter te zijn dan haar daadwerkelijke krachten: zodra ze de kust bereikte beukte ze nog wat tegen de bergen van de Sierra Madre, blies nog wat in Centraal-Mexico en vertrok huilend richting de Verenigde Staten. Ja, deze week stond in het teken van superorkaan Patricia, de grootste orkaan uit de wereldgeschiedenis en volgens velen ook de meest dodelijke, maar dat bleek gelukkig dikke onzin te zijn.

Donderdag werd hier in Mexico duidelijk dat het land werd bedreigd door een gedrocht dat misschien nog wel gevaarlijker was dan aartsvijand Amerika. Op het nieuws verscheen een orkaan die net zo groot leek als het hele land en op 10 uur rijden van Guanajuato aan land zou komen, wat veel lijkt, maar natuurlijk voor zo'n orkaan weinig voorstelt. Iedereen ging ervan uit dat het land aan de vooravond stond van een enorme ramp die duizenden doden zou veroorzaken. Toen het vrijdag dan ook begon te regenen in de stad was dat best spannend en eigenlijk heb ik die hele middag besteed aan het zoeken naar nieuws over de orkaan en diens verwachte route. Tegen de avond bereikte Patricia de kust van de deelstaat Jalisco, vlakbij het stadje Barra de Navidad, dat een paar weken geleden nog de casus was van mijn presentatie over de ontwikkeling van het kustgebied van Jalisco in de jaren-'50. Barra de Navidad, nog geen 60 jaar geleden gesticht als toeristisch vakantieparadijs voor de Mexicanen (wat echter een groot fiasco werd, maar dat terzijde) en deze week verpletterd door Patricia...

Goed, in Guanajuato begon het 's avonds heel erg hard te regenen, maar toch besloten we om met een groep in een restaurant te gaan eten. Dus, hup, gifgroene, ontzettend lelijke, oprolbare regenjas van de Hema aan en gaan met die banaan. Het regende echter zo hard dat de putten al het water niet meer aankonden, er daardoor grote plassen ontstonden en mijn schoenen nu nog niet droog zijn van die avond. Het heeft praktisch de hele avond, nacht en de ochtend daarna geregend, wat hier nogal een uniek fenomeen is, zeker aangezien het droge seizoen al is begonnen. Het was dan ook niet gek dat er zaterdag voor het halve land werd gevreesd voor zware overstromingen, niet alleen in de zwaar getroffen kuststreek, maar ook in noordelijke woestijngebieden waar normaal weinig regen valt. Gelukkig heeft Mexico Patricia wonderbaarlijk goed doorstaan en is er enkel veel materiële schade in de deelstaten Jalisco en Colima, ten westen van Guanajuato.

Wat is er deze week nog meer gebeurd? Zaterdagavond gingen we eindelijk weer eens naar El Potro Loco, mijn lievelingsrestaurant annex vreetschuur, waar ik volgens mij al twee weken niet geweest was. We liepen naar binnen en de bediening vroeg meteen waar we al die tijd waren geweest en zei dat ze ons hadden gemist. Nogal gênant dus, maar alsnog wel lekker gegeten natuurlijk... En vandaag heeft mijn telefoon het - na jaren van trouwe dienst - begeven, wat natuurlijk niet echt handig is als je in Mexico bent. Inmiddels heb ik een nieuwe, maar daarvoor heb ik natuurlijk wel weer een uur in een wachtrij van één persoon moeten staan, omdat mensen hier gewoon niet kunnen opschieten en het grootste gedeelte van het personeel niets aan het doen was en toen natuurlijk ook niet even bedacht om mij te helpen. Toen ik thuiskwam bleek dat mijn Nederlandse SIM-kaart niet in mijn telefoon paste, terwijl ik die juist nodig had om alles van mijn vorige telefoon op de nieuwe over te kunnen zetten, dus toen heb ik een schaar gepakt en hem handmatig kleiner geknipt, en - wonder boven wonder - hij doet het nog steeds!

Het leukste moment van deze week speelde zich af in de supermarkt. Waar ik de supermarkt normaal haat vanwege de lange wachtrijen voor de kassa, moest ik er nu toch wel een beetje (in mijn eentje) om lachen. Door de hevige regenval hadden ze er last van lekkage, maar niet zomaar lekkage: door de supermarkt stonden wel 100 emmers verspreid en overal lagen platgetrapte kartonnen dozen om het water op te vangen. Het plafond was namelijk eigenlijk gewoon overal lek. Het regende in de supermarkt en niemand leek er raar van te worden. Rare jongens, die Mexicanen.

Een rare week dus. Mexico was eindelijk eens een keer niet wereldnieuws vanwege geweld tussen rivaliserende drugsbendes. Nee, dit keer vanwege natuurgeweld.

Saludos,

Jeroen