Feest op de begraafplaats
Door: Jeroen
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
08 November 2015 | Mexico, Guanajuato
Er volgen nog slechts vier collegeweken, dus ook de Universidad de Guanajuato ontwaakt langzamerhand uit haar zomerslaap. Plotseling zijn er docenten die het hebben over de eindopdrachten voor de vakken, alsof we iets hebben geleerd bij hun vakken waarover ik een essay of een werkstuk zou kunnen schrijven... Zojuist heb ik mijn eerste literatuuranalyse afgemaakt en ik ben helemaal niet tevreden met het eindresultaat, maar ach, waarschijnlijk is het alsnog te goed voor wat de docent van de studenten verwacht. Wat de Mexicaanse studenten van deze docent verwachten is trouwens dat hij een 10 geeft zonder het essay te lezen, dus ik ben benieuwd. Verder ben ik vandaag druk bezig geweest met een werkstuk over de gevolgen van de Mexicaanse Onafhankelijkheid voor de inheemse bevolking van de staat Morelos, en ik heb me daarbij vooral erg verbaasd over de inheemse plaatsnamen die je dan tegenkomt in de artikelen. Probeer de volgende namen maar eens zonder stotteren uit te spreken: Ahuehuetzingo, San Marcos Cuauchichinola, Coatetelco, Huajintlán, Cuauhnáhuac en ga zo maar door. Volgens alle Mexicanen is de allervreemdste plaatsnaam van het land "San Juan Parangaricútiro" (een soort nationale grap), maar ik ben het daar na vandaag niet meer mee eens. Het is het overigens wel even waard om die plaats te googlen, zodat je kunt zien wat de natuur in Mexico teweeg kan brengen...
Mijn week begon trouwens wel heel rustig, want maandag was het hier een nationale feestdag: Día de los Muertos, oftewel de Mexicaanse variant van Allerzielen. 's Ochtends, als ontbijt, at ik pan de muerto (brood van de dood) dat we de dag daarvoor in Zacatecas hadden gekocht en dat hier traditiegetrouw wordt gegeten tijdens deze dag. Natuurlijk was het brood met flink veel suiker, want Mexicanen zijn dol op suiker. Iedereen die een hekel heeft aan suiker zou echt moeten huilen als hij hier de snoepwinkels ziet, die volstaan met suikerbommen in alle soorten en maten. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het snoep met heel veel suiker dat ook nog eens ontzettend pikant is, omdat er pepers inzitten: gekke Mexicanen.
's Middags gingen we met een groep naar de begraafplaats van Guanajuato, de Panteón de Santa Paula, een plek waar je misschien niet zo snel zou komen, maar tijdens Día de los Muertos (letterlijk: Dag van de Doden) is de begraafplaats echt dé plek waar je moet zijn. De Mexicanen gaan daar dan namelijk in groten getale heen om hun overleden familieleden te herdenken en leggen daar dan vervolgens ontzettend veel felgekleurde bloemen neer, waardoor die nare plek ineens een gezellige plek wordt. In die bloemenzee werden er haast vrolijke Mexicaanse corrido's gespeeld en sommige mensen zaten te picknicken bovenop de botten van hun familieleden. Op een gegeven moment kwamen we langs een familie die gewoon een tafel en stoelen had meegenomen en vers bereide tortilla's naar binnen zat te werken. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het eten en drinken dat op de grafstenen wordt neergezet, omdat de overledene een bepaald gerecht bijvoorbeeld heel erg lekker vond of groot fan was van een bepaald biermerk. En als laatste heb ik niemand zien huilen: in Mexico is Día de los Muertos gewoon een echte feestdag.
Saludos,
Jeroen
-
09 November 2015 - 17:15
Elly En Hans:
Hoi Jeroen ,
Weer erg genoten van je belevenissen ,nog even en je hebt het er opzitten .
Maar eerst komt je vader nog naar je toe hebben we begrepen .
Leuk om samen rond te reizen ,en er van te genieten !!!
Veel plezier en doe voorzichtig !!!!!!
Lieve groeten uit Houten .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley